Peak Envelope Power (ang.) lub PEP – szczytowa wartość obwiedni mocy. PEP jest definiowana jako średnia moc[1] pojedynczego cyklu fali wielkiej częstotliwości w szczycie modulacji w normalnych warunkach pracy[2].
W przypadku nadajników AM moc szczytową PEP można w prosty sposób opisać dla jednoprążkowego sygnału informacyjnego:
- moc średnia za okres sygnału modulującego:
![{\displaystyle P_{sr}={\frac {{A_{C}}^{2}}{2R_{O}}}\left(1+{\frac {m^{2}}{2}}\right)=P_{C}\left(1+{\frac {m^{2}}{2}}\right),}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/5140a7b91e4db851d40942dcb72a61577dfd6f51)
- moc szczytowa PEP:
![{\displaystyle P_{PEP}={\frac {(A_{Cmax})^{2}}{2R_{O}}}={\frac {A_{C}{^{2}}(1+m)^{2}}{2R_{O}}}=P_{C}(1+m)^{2},}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/2e4c63b716b1b3db7d8a71772f7d319a11f4c6c9)
gdzie:
– amplituda nośnej,
– rezystancja obciążenia nadajnika (rezystancją anteny),
– moc fali nośnej.
Przy pełnym wymodulowaniu
w dodatnim szczycie modulacji, nadajnik oddaje moc czterokrotnie wyższą od mocy nośnej
Dla nadajnika AM maksymalna wartość mocy PEP wynosi:
a maksymalna wartość mocy średniej:
Przykładowo dla nadajnika o mocy
=4 W wartości tych mocy wynoszą odpowiednio:
= 16 W,
= 6 W.
Ze względu jednak na ograniczenie maksymalnej głębokości modulacji
do 80% można dopuścić stopień końcowy nadajnika umożliwiający dostarczanie mocy odpowiednio:
- szczytowej
≥ 13 W,
- średniej
≥ 5,3 W.
- ↑ Średnia moc wyjściowa nadajnika decyduje o wymaganej mocy jego zasilacza i o wydajności chłodzenia czynnych i biernych elementów mocy.
- ↑ Moc w szczycie obwiedni (PEP) określa wymagane dopuszczalne wartości prądów i napięć lamp lub tranzystorów mocy w.cz. w stopniu końcowym nadajnika.